آرشیو دیدگاه های دیگران

دیگر مرا ام البنین نخوانیدزیرا که من دیگر پسر ندارم من خانه دار خانه ای افسرده هستمآرامش یک باغ طوفان خورده هستم هر چند حیدر راهی این خانه ام کردبر […]

ادامه ...

مویه گران ،با آه سوزان و ناله دردناک ، در همهمه ای گنگ و نامفهوم با یکدیگر سخن گفتند .ناله زنان ، با دم زدن های آرام خویش ، دلباختگانی […]

ادامه ...

خزان غم به باغ یاس آمد وفات مادر عباس آمد علمدار امامت سرت بادا سلامت نفس‌ها آه آتشبار گشته که داغ فاطمه تکرار گشته علمدار امامت سرت بادا سلامت ز […]

ادامه ...

قربان عاشقی که شهیدان کوی عشقدر روز حشر، رتبهی او آرزو کنندعباس نامدار، که شاهان روزگاراز خاک کوی او، طلب آبرو کنندسقای آب بود و لب تشنه جان سپرد!میخواست تا […]

ادامه ...

می روم تا در سلطان خراسان یابمذرّه ام راه به درگاه خور آسان یابمعافیت باخته ریّ خرابم شایدکانچه را باختم این جا به خراسان یابممی برم جان و تن آن […]

ادامه ...

چشم و دست و دل و بازوی علی داری توحیدری یا پسر حیدر کراری تو؟ گرچه ماهند به رخسار، همه هاشمیانقرص ماه همه در قلب شب تاری تو دستگیر همۀ […]

ادامه ...

مخوان جانا دگر ام البنینمکه من با محنت دنیا قرینمبدم ام البنین روزی که بودیبه سر سایه ی امیرالمؤمنینممرا، ام البنین گفتند چون منپسرها داشتم زان شاه دینمجوانان هر یکی […]

ادامه ...

شبی تنهامیان این همه رؤیاتو را دیدم . . .تو را با قامتی زیبامیان دشتی از گلهاکنارت بحر آبی رنگو دستانت پر از گلبوته های نورپر از گلبرگ یاس و […]

ادامه ...

کشید قاید۱ توفیق سوی طوس عنانمنهاد منت وافر خدای خلق به جانمنه آن هوا به دماغم که دل کشد سوی باغمکه حاصل است فراغت زباغ و راغ جهانمکجا برم گل […]

ادامه ...

وفایی شوشتری:«شیران کارزار و امیران روزگارعباس و عون و جعفر و عثمان نامداردر باغ بوتراب، خزان چون رسیده شدبر سرو هر سه چار، سموم اجل دچارعباس، خواند هر سه برادر […]

ادامه ...