آرشیو مولودی، مدایح و مراثی

قربان عاشقی که شهیدان کوی عشقدر روز حشر، رتبهی او آرزو کنندعباس نامدار، که شاهان روزگاراز خاک کوی او، طلب آبرو کنندسقای آب بود و لب تشنه جان سپرد!میخواست تا […]

ادامه ...

بر لب دریا، لب دریادلان خشکیده استاز عطش دلها کباب است و زبان خشکیده استکربلا بستان عشق است و «شهامت» وی دریغکز سموم تشنگی، این بوستان خشکیده استسوز بیآبی اثر […]

ادامه ...

ای کشته غلطان به خون ای علمدارمای میر و سالارمگشتی قتیل قوم عدوان ای علمدارمای میر و سالارمبرخیز و ای جان اخا بنما مرا یاریاز ره غمخواریگشتم غریب و خوار […]

ادامه ...

چشمم از اشک پر و مشک من از آب تهی استجگرم غرقه به خون و تنم از تاب تهی استگفتم از اشک کنم، آتش دل را خاموشپر ز خوناب بود […]

ادامه ...