آرشیو از دیدگاه شعرا

من در بقیع ناله زدم یا گریستمباران شدم برای شما تا گریستم مادر صِدام کردی و شرمنده ات شدمبودم کنیز و پای تو آقا گریستم زخمت زیاد بود و تو […]

ادامه ...

آقای خلیل شفیعی:«عباس، یعنی تا شهادت، یکه تازیعباس، یعنی عشق، یعنی پاک بازیعباس، یعنی با شهیدان همنوازیعباس، یعنی یک نیستان تکنوازیعباس، یعنی رنگ سرخ پرچم عشقیعنی مسیر سبز پر پیچ […]

ادامه ...

لا یُطغینّ بنی العباس مُلکهمُبنو علیّ موالیهم و إن زعموالیس الرشید کموسی فی القیاس ، و لامأمونکم کالرّضا إن أنصَفَ الحَکمُباؤوا بقتل الرّضا من بعد بیعتِهو أبصروا بعضَ یومٍ رُشدَهُم […]

ادامه ...

تطاولتِ الأعناقُ ترنو الی المدیفأذّن فیها الوجد و انتبه الصدیعلی قلق الرؤیا تبعثر شوقهاو تنسج مِن نأی المسافات فرقداتسیر علی هَدی القلوب ، و تنثنیبها ألفُ جرح یعشق النزفَ موردایؤمّل […]

ادامه ...

عباس یعنی شمع جمع هاشمیونعباس یعنی ماه بین فاطمیونعباس یعنی شیر یعنی شیر حیدرعباس یعنی کربلا را میر لشکرعباس یعنی حیدری دیگر به پیکارعباس یعنی میر و سقا و علمدارعباس […]

ادامه ...

دلم دوباره گرفتاره اسیر دیده ی دلدارهروز محشر که میاد علم تو دست علمداره۲ سالاری، بهترین دلداری، سرور و سرداری، حیدر کراریآقام اباالفضل آقایی، تا ابد سقایی، دلبر دلهایی، پسر […]

ادامه ...

وقتی غزل ردیف تو را کم می آوردشعری برای درد فراهم می آورد نام تو در کجاوه ای از نور می رسدشعر مجسمی که مرا غم می آورد بغضی گلوی […]

ادامه ...

روی دستان مادرت خوابیمثل خورشیدی و تو می تابی باب فضلی و باب حاجاتیبَه چه نامی و بَه چه القابی ماه زهرا و ماه ام بنینمنبع جلوه های مهتابی کربلا […]

ادامه ...

سالیانی بود خالی قاب دلتا بجویم دلبری را باب دل دلبری زیبا رخ و قامت بلندطره گیسوی او همچون کمند مستی ام با دیدنش افزون شودبی خدایی از دلم بیرون […]

ادامه ...

مویه گران ،با آه سوزان و ناله دردناک ، در همهمه ای گنگ و نامفهوم با یکدیگر سخن گفتند .ناله زنان ، با دم زدن های آرام خویش ، دلباختگانی […]

ادامه ...