آرشیو از دیدگاه شعرا

در این بیابان من سقّای طفلانممولا حسین جانم مولا حسین جانمای دلبر نازنین – شد یاس اُمّ البنینپرپر به روی زمین – ای یوسف زهرا–ذکر لبم این است با کام […]

ادامه ...

داغهای داغ و تازه ای عجب پس چرا ای مردم مردم فریبآن‌زمان خورشید یثرب شد غریب شد غریب و رفت مخفی در غروبخوب خندید بر خورشید خوب فاطمی‌ها از شما […]

ادامه ...

اولین کسی که در سوک عباس بن علی اشک ریخت و رثاء گفت برادر بزرگوارش حسین بن علی (ع) بود پس از آن که دست بر کمر گرفت و اظهار […]

ادامه ...

ذکرت ای عباس مستم می کندمست چون جام الستم می کند گرچه اهل عقل تکفیرم کنندعشق ، تاسوعا پرستم می کند درس تاسوعا مواسات و ادبپس ادب در هر نشستم […]

ادامه ...

ادامه ...

دُردانه حضرت اُمّ البنین علیها السلامبا نام آن کاو جسم ها را جان دمی دهوز روح خود در غالب انسان دمی دهگویم که: صبح چارم شعبان دمی دهماهی بِه از […]

ادامه ...

عروس ِخانه ی حیدر شد دوباره فاطمه ای دیگربزرگوار و مؤدّب بود شجاع زاده زنِ حیدر به خانه آمد و آهسته نشست بینِ در و دیوارز چشم، خونِ روان میریخت […]

ادامه ...

دستی افتاد ز تن، دست دگر یاری کنگرچه بی تاب شدی خوب علمداری کن مشک! نومید مشو، تا به حرم راهی نیستتو در این معرکه ی درد مرا یاری کن […]

ادامه ...

ادامه ...

دسته دسته پر بستهگل های دل خسته به خونه برگشتندبین گریه یک خواهر بهم میگه مادرحسینم را کشتند اگه مادر نداریتا برات گریه کنه من که نمردم حسینای سیب سرخ […]

ادامه ...